τόσες σκέψεις περνούν διαρκώς
που θες να μοιραστείς
κι ευθύς αμέσως να ξεχάσεις
σβήνεις και γράφεις
εθισμένος να διαγράφεις
και χάνεις για λίγο την πίστη σου σε αυτό που κάποτε πίστευες ότι σημαίνει πίστη
και χάνεις λίγο και λίγο και πιο λίγο τα κομμάτια που προσπαθούσες να βάλεις μαζί
σαν παζλ που στο χάρισαν
κι από ευγένεια είπες να φτιάξεις
ακόμα και αν η εικόνα του ήταν τόσο αποκρουστική
που ποτέ δεν κατάλαβες γιατί ήταν εκεί
γιατί αυτή η εικόνα;
γιατί να ψάχνεις για κομμάτια που ποτέ δεν ήταν εκεί
και ακόμα κι αν τα βρεις
δε θα συνθέσεις ποτέ αυτό
που θέλεις να δεις
ξέρεις όμως ότι το παιχνίδι
δεν είναι δικό σου
κι αυτό δεν το κάνει πιο εύκολο
όμως λίγο σε παρηγορεί
ξέρεις πως το παιχνίδι δεν είναι δικό σου
μόνο είσαι μέρος του παιχνιδιού
κι αυτό λίγο σε παρηγορεί
κι ας απορείς
γιατί εσύ;
επειδή όλοι είναι μέρος του
ακόμα κι αν κάποιοι το παίζουν αρχηγοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου