Forgive Not Forget

Tο να δίνω τόπο στην οργή,

το έκανα πάντα

 - μαζί με τα χαρακτηριστικά που μου αποδίδανε,

ήταν το μόνο δικό μου που πραγματικά παραδεχόμουν,

αυτό που θεωρούσα μεγαλύτερη αδυναμία μου,

τη συγχώρεση,

τη χιλιοτραγουδισμένη,

τη μοναδική αρετή του ανθρώπου,

που μέρα με τη μέρα διαπιστώνω,

ότι παραδέχοντας τα λάθη σου,

ακόμα και αυτά που δεν κάνεις,

το μόνο που πραγματικά κάνεις,

είναι να φουσκώνεις τον εγωισμό του άλλου,

να τον κάνεις να νιώθει την υπεροχή

που πάντα ονειρευόταν,

και να συνεχίσει να ονειρεύεται,

βάσει της δικής σου “ασέβειας”.

Θαλλός από την ιερή ελαία,

σου αξίζει φίλε μου,

ή έτσι νιώθεις,

αυτό έχει σημασία.