*ψιτ, εσύ

το τίποτα
απ΄ το τίποτα
στο τίποτα

τόσο τίποτα
όλο δικό σου
αγκάλιασέ το
αγάπησέ το
τόχεις που τόχεις

μην είσαι αχάριστος
και θα στο ανταποδώσει

με τίποτα

γιατί το παν
σ΄αυτή τη ζωή

είναι το πάρε-δώσε
του τίποτα
ω τίποτα

*να παίζει και το λάπτοπ, τ' αμερικάνικα, τα σίριαλ, μια αιωνιότητα, στο τίποτα

κι ο λαγός, εαυτός
δεν εμφανίζεται

και πώς να τον ακολουθήσεις;

κι ακόμα στο λάκκο
πέφτεις
και θα πέφτεις

α, να ένας λαγός
θες να πεις

α, να ένας λάκκος
[τελικά μόνο] λες

*κι αν δεν ήσουν τώρα εδώ πού θα ήθελες να ήσουν και πού θα ήθελες να ήσουν για κάθε εδώ που θα ήσουν;

δεν αντέχει άλλη επεξεργασία το λογισμικό
και το κάθε νέο update το κρασάρει πιο πολύ
αναβαθμίζεται το software
σκουριάζει το hardware

έτσι γινόταν πάντα

κι όσο γεμίζεις σκουριά
τόσο τα νέα γίνονται αφόρητα

κι η Βαλτετσίου από κάτω μια σκέτη φωνή
φωνάζει ζωή, παιδί, μπάφο

η λύση στα πόδια σου
πέντε ορόφους κάτω

άντε κάψου
άντε χάσου
άντε γαμήσου

και πίσω μη γυρίσεις
στο διάολο παιδάκι μου

τι δεν καταλαβαίνεις;

ψιτ, εσύ
-α να χαθείς

στο λάκκο;
μην αργήσεις
έχουμε στιφάδο